هوایت که به سرم می زند
دیگر در هیچ هوایی نمی توانم نفس بکشم!
عجب نفس گیر است
هوای بی تو....!
قاب شهید پنجره خاطره است ، ذهنت را پرواز می دهد به عمق آبی آسمان ، برایت تصویر ی می سازد از پرواز ، خدا ، عشق ، وصال ، مهربانی و حوض کوثر ، همشهری خوبم ، ونکی عزیز ، فراموش نکن که ماه بهترین ها را به خاک سپردیم تا خاک و سرزمینمان سرافراز بماند ، قاب زیر پر از پرواز است و کبوتران سپید ، کسانی که غزل عروج را عاشقانه سرودند و در آغوش رحمت خدایشان خفتند، بیایید همیشه بیادشان باشیم .
یاد شهیدان محمودی و زمانی گرامی باد .
نظرات شما عزیزان: